Reactie 1
Sinds ruim een week zijn we terug van onze reis met de MS Nordnorge langs de Noorse kust.
En echt, het was fantastisch, heel bijzonder, de reis voldeed vrijwel volledig aan onze verwachtingen.
Geen moment hebben we spijt gehad van ons besluit om deze reis te gaan maken, en ook niet van ons besluit om de omboeking van de MS Finnmarken, waar we oorspronkelijk voor geboekt hadden, te aanvaarden. Voor het ongemak kregen we overigens tegoedbonnen in de vorm van een soort chipknip waarvan we het eea konden betalen aan boord, de zogenaamde Compensation Card. Van het fenomeen Cruise Card hebben we ook gebruik gemaakt, ik weet niet of jullie dat in 2005 ook al konden doen, waarbij de multifunctionele keycard ook fungeerde als creditcard – erg handig.
Ik hoef jullie niet zo heel veel te vertellen over wat we allemaal hebben gedaan, want als ik nu naar jullie foto’s kijk lijkt het onze eigen reis wel. Maar toch, even wat details.
We hebben 4 excursies gedaan, waarvan de eerste de hondensleetocht was bij Tromso die jullie ook gedaan hebben. Ge-wel-dig! Indrukwekkend.
En daarna, de volgende dag, natuurlijk ook de Noordkaap bezocht. Er lag iets minder sneeuw dan bij jullie excursie, maar dan nog behoorlijk veel. Het viel mij bij jullie foto’s vooral op dat er sneeuw lag op het plateau bij de globe, HET punt dus. Maar de tocht erheen was al erg indrukwekkend, rijdend over de glooiende sneeuwvlakte, het leek de noordpool wel. En wij hadden ook zo’n kletskous aan boord in de bus, een begeleidster die wel heel veel te vertellen had. Ze heeft een keer of twee, drie beloofd dat ze ons een paar minuten met rust zou laten, maar dat duurde hooguit twintig seconden. Ik vond het wel komisch maar dat kwam misschien ook door jullie verslag over jullie eigen belevenissen – ik was erop voorbereid zeg maar.
De huskies waren zo leuk dat we het in Kirkenes nog eens dunnetjes hebben overgedaan, en het was weer erg leuk. Een hele andere ervaring, dat wel, het was veel kleinschaliger en de tocht ging over een bevroren meer, langs de kanten, onder ideale omstandigheden. Qua weer dan, het was erg mooi en rustig weer met een strakblauwe hemel. Niet zo goed voor de sneeuw, we hadden de mazzel dat het die nacht gevroren had. Ik denk dat het zo’n beetje de laatste tocht was die ze deden.
De 4e excursie die we deden was de zee-arend-safari in de omgeving van de Trollfjord. We zagen er 15, waarvan ongeveer 11 er naar beneden kwamen zeilen om het toegegooide visje uit het water te plukken. Wederom:
indrukwekkend, een aanrader! En de tocht op zich was al mooi, we gingen ook een stuk de Trollfjord in wat de Nordnorge niet deed omdat er lawinegevaar was geloof ik, en waarschijnlijk ook omdat het in deze vroege periode niet gedaan wordt, maar dat was me niet helemaal duidelijk.
Bij alle vier de excursies hadden we goed tot zeer goed weer, daar hadden we geluk mee. We hadden ook geluk met de wind en de zeegang, want die was over het algemeen zeer mild te noemen. Dus geen toestanden met zeeziekte enzo, de
5 (!) doosjes Primatour zijn onaangebroken gebleven.
Wat de hutten betreft: we hadden hut i384 en i380, dus op dek 3, naast elkaar, en het waren binnenhutten. Daar hadden we bewust voor gekozen, voor een binnenhut dus, want we redeneerden dat we er toch alleen maar zouden komen om te slapen, en dat kwam gelukkig wel uit. Prima hutten voorzien van alles wat je nodig had, en ruim genoeg. De zeep/shampoo zat in een zogenaamde dispenser, eentje boven de wastafel en eentje in de douche. Dus dat hoef je eigenlijk niet zelf mee te nemen.
Het enige wat niet zo goed beviel aan de hutten was het lawaai. In de eerste plaats werd dat veroorzaakt door de motoren, en dan vooral gedurende het afmeren en wegvaren. Het leek dan wel of we in de spaceshuttle opstegen…!
Van een ongestoorde nachtrust kon absoluut geen sprake zijn, althans niet zonder oordoppen en niet gedurende de eerste nachten. Later waren we er enigszins aan gewend geraakt, of was het meer dat we ons berustten in ons lot?
Een ander hinderlijk geluid werd veroorzaakt door voortdurend uitzettende en krimpende verwarmingsbuizen, tenminste dat legde een medewerkster van de receptie mij uit toen ze even met mij meeliep naar mijn hut nadat ik de bijgeluiden aan haar had gerapporteerd. Ze beloofde haar best te doen om mij een andere hut te geven, en ook mijn ouders, als we weer vanaf Kirkenes terug gingen omdat de verwachting was dat het rustiger zou worden aan boord.
Daar kwam dus niets van terecht omdat een vulkaan roet en as in het eten gooide van vele vele Europeanen…
Overigens was de boot al helemaal vol vanaf Bergen, wat volgens ons vast te maken had met het feit dat vele andere passagiers net als wij omgeboekt waren van de (veel grotere!) Finnmarken. Wel gezellig hoor, maar ik vond het gewoon te druk. Dat merkte je uiteraard behoorlijk met het eten, en vooral tijdens de ontbijt- en lunch-buffetten. We hebben altijd een plaatsje kunnen vinden, maar het was wel zoeken, en met dank aan het personeel wat bij de deur stond om gedoseerd mensen naar binnen te laten want het was onder deze omstandigheden natuurlijk helemaal onmogelijk om met zijn allen te eten.
Het eten was prima, daar kun je eigenlijk niet zo veel over te zeuren hebben omdat er zoveel keus is. Ik heb echt heerlijk gegeten, al wordt je na verloop van tijd steeds kieskeuriger – of heet dat verstandiger? OK, de patat en gebakken aardappeltjes waren wel eens koud en slap, de gekookte groenten niet gaar genoeg, en het broodrooster altijd afgesteld op de stand “cremeren”, maar ga zelf maar eens voor een paar honderd man iets op tafel zetten! Nee hoor, niets dan goeds.
En het personeel was geweldig, altijd vriendelijk en altijd attent, dus die verhalen kloppen ook wel.
O ja die hutten dus: als we een volgende keer weer zouden gaan, of we zouden een tip moeten geven aan anderen die van plan zijn dit te gaan doen: een binnenhut is prima maar neem een hut die op het hoogste dek ligt, of in elk geval zo hoog mogelijk.
Ons leven aan boord speelde zich zoveel mogelijk buiten aan dek af. Dat betekende de hele dag dik aangekleed zijn. Soms werden we naar binnen gejaagd door sneeuw of hagel, maar we hebben ook 1 keer aan dek gezeten zonder jas. Het was altijd erg rustig aan dek omdat het zo koud was, maar binnen in de panoramalounge en de salon (cafe) op dek 7 maar ook op de arcade, het cafetaria en de andere ruimtes op dek 4 was het daardoor erg druk. Het viel ons op dat de stoelen op de Nordnorge van erg goede kwaliteit zijn, ze bevielen ons erg goed. Ik ben zelf een rugpatient dus erg kritisch op dat soort dingen.
We hebben meer dan 800 foto’s gemaakt, en ook zo’n 3 uur aan filmpclips
(1000+) gemaakt.
We hebben veel gehad aan de diverse informatie die we op het internet hebben kunnen vinden, maar ik overdrijf niet als ik zeg dat we aan de informatie die we op jullie mooie website aantroffen waarschijnlijk het meeste hebben gehad. Ik zal een ieder die zich voor deze reis interesseert dan ook graag maar jullie site verwijzen.
Dus nogmaals hartelijk dank voor jullie informatie, ook de extra info die jullie ons op verzoek naderhand gegeven hebben.
Hartelijke groeten, namens de familie Beunder, Robert Beunder